dinsdag 8 april 2008

Rechtstreeks vanuit de woonkamer

Het is dinsdagavond, 21:50 uur, en het eten is net drie kwartier achter de kiezen. Een heerlijke maaltijd, echt lekker gegeten. De vriendin van m'n baas had gekookt, o.a. vis, gevulde courgette met Turkse rijst en verse groenten. Smaakte echt ontzettend goed. Intussen heb ik hier ook internet in het appartement, draadloos nog wel. En oh ja, drie keer raden wat er nu voor m'n neus op een tafeltje staat geparkeerd, inderdaad: thee!

De baas speelt momenteel op de bağlama, misschien beter bekend als de saz. Dit is een zevensnarig instrument, op zich wel bijzonder. Ik hou wel van de klank. totdat er gezongen wordt tenminste. Dat ontaard al snel in een eentonig klagerig gejammer, het soort muziek dat je hier overal hoort. Ik heb dit hier uiteraard nog niet hardop gezegd, maar na een kwartier ben ik wel toe aan een nieuw stapje op de toonladder.

Ik zit hier nu bijna drie weken, dus ik heb me ondertussen een aardig beeld kunnen vormen van het leven hier. Maar wat echt verbazingwekkend is is het feit dat ze hier, hou je vast, geen postbodes en brievenbussen hebben. De post wordt hier niet bezorgd! Het is toch niet te geloven? Het viel me al op dat ik nergens brievenbussen, postauto's en postbodes zag, dus ik vroeg er m'n baas maar eens naar. Die moest ook toegeven dat het een achterlijk systeem was. Als er post is krijg je op één of andere manier een melding (meestal een week later ofzo) dat er een brief of een pakje voor je op het postkantoor ligt. En eens in de zoveel tijd komt er een medewerker van de posterijen langs. Hoe kan een land nu draaien als de posterijen op zo'n manier werken? Lekker efficiënt! Ik heb m'n pak laten sturen door m'n lieftallige broers. Het kan zijn dat die nu al een week op het postkantoor ligt zonder dat ik er weet van heb...

Verder bevalt het me hier wel, maar m'n sociale leven kan wel een upgrade gebruiken. Het is hier niet echt een kroegencultuur, al zijn er zeker wel pubs en discotheken. Maar ik zoek nog een paar mensen die graag een goudgele rakker lusten. Turkije en drinken lijkt niet echt samen te gaan, een goede moslim drinkt immers niet. Als ik echter al die winkeltjes hier zie wordt er toch een hoop drank verkocht! Met name Efes, het bekendste Turkse bier dus, en raki zijn hier goed vertegenwoordigd. Maar om me nou in m'n eentje te gaan bezatten is ook nogal wat, zo wanhopig ben ik nog niet!

Ik kan jullie ook melden dat de eerste foto's online staan, ik heb ze eind maart gemaakt. Een kleine impressie van mijn directe omgeving kunnen jullie hier vinden. Morgen - woensdag - ben ik vrij en ga ik eens op pad om meer plaatjes te schieten. Anders geloven jullie waarschijnlijk nooit dat er hier nog een Renault 12 rondrijdt als politieauto...

In mijn vorige weblog - tijdens mijn verblijf in Tsjechië vorig jaar - heb ik speciaal een bijdrage gewijd aan Geert Wilders. Ik trok toen fel van leer en zal dat deze keer niet doen. Toch wil ik even stilstaan bij Rita Verdonk, met haar 'politieke beweging' Trots Op Nederland. TON dus. Inderdaad, een holle ton vol lucht. Rita's presentatie was een uiterst gelikte show, maar kijk hier (wel ff op het filmpje klikken) eens wat voor een kneuzen er op Rita afkomen. Hier wil je toch niets mee te maken hebben?

Rita roept wat het publiek wil horen, dat scoort lekker makkelijk! Maar oplossingen heeft Rita niet, inhoud nul komma nul. En dan de merchandising, het logo en de partijkleuren, allemaal rechtstreeks van de oranje supportersvereniging afgepikt. Goedkope bagger! Maar oké, Rita wil een beter Nederland, het moet allemaal anders. Rita aan het roer, recht door zee! Trappen wij hier in? Ik mag toch hopen van niet. Want één ding kan ik jullie hier vandaan wel zeggen: wij hebben het in Nederland hartstikke goed! Als Rita minister-president wordt, emigreer ik in ieder geval.

Tot de volgende bijdrage, en bedankt voor het lezen! Güle güle!

Geen opmerkingen: